Klementyna Sołonowicz – Olbrychska

 

 

      Urodziła się 16.09.1909 r. w Drohiczynie, zmarła 4.02.1995 r. w Warszawie. Rodzice Pani Klementyny pochodzili z Drohiczyna; jej matka Zofia  z domu Śmiałowska, zajmowała się wychowywaniem dzieci; ojciec Kazimierz był pisarzem gminnym.

 

      Ukończyła 12.04.1926 r. Gimnazjum w Drohiczynie, studiowała w Warszawie w Wyższej Szkole Dziennikarskiej. W latach 1946 – 1956 pracowała w Drohiczynie jako nauczycielka języka polskiego. Prowadziła teatr szkolny. Teatr ten zdobył I miejsce w powiecie i II miejsce w województwie co zaowocowało wytypowaniem do eliminacji centralnych w Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Polskich w Warszawie.

 

       Klementyna Sołonowicz – Olbrychska

      oprócz tego, że była nauczycielką, była też prozaikiem, autorką utworów dla młodzieży, słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych. Zadebiutowała w 1935 r. na łamach dziennika „Czas” jako reportażystka. Od 1957 r. mieszkała w Warszawie, od 1965 r.  współpracowała z Polskim Radiem. Za swoją twórczość otrzymała wiele nagród, między innymi w 1979r.  Międzynarodową Nagrodę Prezesa Rady Ministrów.

 

      Wydała między innymi: „Teatr Radości”, „Anioł Gabriel Z Paryża”, „Zostanę z wami”, „Oddajemy bestię do hotelu”, „Piotrek z domu na wodzie”, „Czekam na wyrok”, „Imieniny z macierzanką”, „Zielona dziewczyna”, „Cierpki owoc tarniny”, „Majówka”, „O poranku” i inne – część tych utworów opowiada o środowisku drohiczyńskim.