HISTORIA BIBLIOTEKI

 

      W styczniu 1948 roku po czasach II wojny światowej Drohiczyn odzyskał prawa miejskie. Pierwszemu burmistrzowi Janowi Antoszczukowi Wydział Wojewódzki zlecił  utworzenie jednostki bibliotecznej na mocy artykułu 5 Dekretu o Bibliotekach i opiece nad zbiorami z dn. 17 kwietnia 1946 roku.

     Z polecenia burmistrza Edward Bujno, pracownik Urzędu Miejskiego udał się do Urzędu Powiatowego mieszczącego się w Bielsku Podlaskim z wnioskiem, aby w ramach działalności kulturalnej założyć w Drohiczynie  Miejską Bibliotekę Publiczną. Po uzyskaniu pozwolenia od razu zaczęły napływać na adres biblioteki paczki z książkami, wysyłane bezpłatnie z Domów Wysyłkowych w Białymstoku i Warszawie. W większości były to poszukiwane pozycje lekturowe.

     Karta rejestracyjna biblioteki jest datowana na 17 września 1949, a pierwszy wpis do księgi inwentarzowej Miejskiej Biblioteki Publicznej w Drohiczynie widnieje pod datą 21 listopada 1949 roku.

     Pod koniec tego roku biblioteka liczyła 340 woluminów i korzystały z niej 62 osoby ,w większości uczniowie drohiczyńskich szkół i mieszkańcy miasta.

     W początkowych latach działalności biblioteka nie miała własnego lokalu. Szafy z książkami mieściły się w pomieszczeniach magistratu. Około roku 1954 biblioteka została przeniesiona do samodzielnego lokalu w budynku prywatnym. Warto wspomnieć, że w roku 1962 zaczęła pracować w Bibliotece Pani Barbara Berczyńska, która w bibliotece przepracowała  40 lat do roku 2002.

      Z upływem lat systematycznie powiększał się stan księgozbioru oraz liczba czytelników.

     W celu upowszechnienia czytelnictwa tworzone były punkty biblioteczne we wsiach powyżej 100 mieszkańców. W 1973 roku w związku z nowym podziałem administracyjnym kraju zmienił się system sieci bibliotecznej. W skład naszej biblioteki weszły dwie biblioteki gromadzkie: w Miłkowicach Maćkach i Minczewie. Zostały one przekształcone w filie Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Drohiczynie. W 1976 roku w styczniu utworzono w naszej Bibliotece Oddział dla Dzieci z wyodrębnionym księgozbiorem dziecięcym i czytelnikami w wieku do lat piętnastu.

     Do 1981 roku biblioteka borykała się z problemami lokalowymi i była przenoszona osiem razy do kwater prywatnych. W  1981 została przeniesiona do budynku po tak zwanej „starej gminie” na ulicy Kopernika, gdzie działała do roku 1988.

      W 1988  księgozbiór biblioteki został przeniesiony do budynku przeznaczonego na działalność kulturalną, gdzie biblioteka znajduje się do chwili obecnej. Nie był to budynek przeznaczony na bibliotekę, miał być tam Ośrodek Kultury i biura Partii. Jednak bibliotekarki pracujące wtedy: Pani Ela Szymczuk i Pani Basia Berczyńska oraz Pani Ela Tomczuk poprosiły o wsparcie ówczesną dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej, Walentynę Siniakowicz i dzięki finansowemu wsparciu Marii Maranda, Dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku, udało się. Pomieszczenia nie były przystosowane do potrzeb Biblioteki, ale były nowe, czyste i w doskonałym miejscu: samo centrum miasta. Z biegiem czasu rozrastająca się biblioteka zajęła całe piętro, wyburzono ścianki działowe, dostosowano przestrzeń, na ile to możliwe, do potrzeb.

     W końcu lat 80-tych ze względu na zmiany społeczno-polityczno-gospodarcze w kraju,  biblioteki znalazły się w trudnej sytuacji finansowej. W 1990 uchwałą Rady Miejskiej zostały zlikwidowane obie filie biblioteczne:  w Miłkowicach Maćkach i Minczewie oraz wszystkie punkty biblioteczne na terenie gminy. W bibliotece zmniejszono obsadę o jednego pracownika. Pozostały bibliotekarki : w Oddziale dla Dzieci : Elżbieta Szymczuk, w Wypożyczalni dla Dorosłych : Barbara Berczyńska . W wyniku zaistniałych zmian biblioteka została połączona z Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury. Przez 16 lat Biblioteka nie miała osobowości prawnej i własnego budżetu.

     Staraniem bibliotekarek:  Elżbiety Szymczuk i Barbary Berczyńskiej z  okazji   Jubileuszu 50–lecia działalności biblioteki, 3 listopada 1999 roku  nadano jej imię Klementyny Sołonowicz-Olbrychskiej, pisarki, nauczycielki, autorki słuchowisk radiowych, mamy aktora Daniela Olbrychskiego,  osoby silnie duchowo związanej z naszym regionem.

     W roku 2007 na przedostatniej w tym roku sesji Rady Miejskiej, po 16 latach pracy w strukturach Ośrodka Kultury, rozdzielono obie instytucje i biblioteka znów stała się samodzielną jednostką kultury. 

   „ Nasza biblioteka nie jest nadzwyczajna, bo najważniejsze są książki...i do każdej można podejść z bliska” – ten cytat z książki Patronki Biblioteki Klementyny Sołonowicz - Olbrychskiej stał się mottem naszej biblioteki.

     Chcemy by nasi czytelnicy czuli się u nas  swobodnie, by wiedzieli, że nasza biblioteka jest miejscem, gdzie każdy zostanie potraktowany jak ktoś wyjątkowy i ważny dla nas. Tu na każdego czeka książka, która akurat jest  potrzebna, czy to do nauki, czy do relaksu.

 

 

     Historię Miejsko - Gminnej Biblioteki Publicznej w Drohiczynie można pobrać tutaj.