2009 - 2010
| PROJEKTY | ||
| ||
| ||
| ||
| WARSZTATY GRAFFITI | ||
22 maja 2010 w Miejsko – Gminnym Ośrodku Kultury w Drohiczynie miały miejsce warsztaty graffiti prowadzone przez Mariusza Krakówko. Warsztaty to część projektu „Nie tylko tradycja…” sfinansowanego przez Polsko – Amerykańską Fundację Wolności i Polską Fundację Dzieci i Młodzieży w ramach programu Równać Szanse 2010. Młodzież biorąca udział w tworzeniu ściany graffiti inspirowała się historią drohickiego grodu. Powstał komiks „Jaćwingowie w Drohiczynie” wzorujący się na historii zobrazowanej przez M. Skalimowskiego. Prowadzący warsztaty pokazał uczestnikom kolejne etapy tworzenia graffiti, co okazało się niełatwą sztuką. Graffiti wykonane zostało techniką malowania "z ręki", farbami w sprayu oraz pędzlem i akrylem i malowaniem z szablonów polegającym na przykładaniu do ściany wcześniej wykonanych szablonów i pokrywaniu wolnych obszarów farbą. Celem powstania ściany graffiti było ukazanie fragmentu historii dawnego Drohiczyna w sposób humorystyczny i kolorowy oraz aktywne tworzenie „murala”. Powstałe graffiti znajduje się na ścinanie przy Ośrodku Kultury w niszy kinowej od strony ulicy Jagielończyka.
| ||
| Warsztaty fotograficzne |
W kwietniowy weekend miało miejsce kolejne spotkanie młodzieży w ramach projektu „Nie tylko tradycja…”, tym razem z Pauliną Capałą, prowadzącą warsztaty fotograficzne.
 
Paulina Capała przyjechała do Drohiczyna z Warszawy. Jest członkiem Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę", kieruje projektami kulturalno- społecznymi, uczestniczy w kursie dokumentalnym w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Pod jej okiem drohiczyńska młodzież robiła zdjęcia i okazało się, że zrobienie dobrego zdjęcia to niebywała sztuka! Przygoda z fotografią zachęciła i zainspirowała młodzież do samodzielnego robienia fotek i doskonalenia w tym kierunku. Uczestnicy warsztatów, poznali wiele technik kadrowania i robienia dobrych zdjęć w odpowiednich sytuacjach. Wiedzę teoretyczną wsparła oczywiście praktyka. Po udzielonych wskazówkach i otrzymaniu tzw. "zadania do wykonania”, podzieleni na grupy, uczestnicy wykonywali zdjęcia w różnych lokacjach Drohiczyna. Zróżnicowana tematyka zdjęć i zadań sprawiła, że każdy mógł się wykazać przy okazji dobrze się bawiąc.
Powstało łącznie ponad 2 tys zdjęć, z czego część umieszczamy w galerii strony do obejrzenia. Nasze warsztaty były skierowane do młodych fotoamatorów posiadających aparaty cyfrowe, kameralna atmosfera oraz piękna pogoda to początek do tego, aby w kadrze zatrzymać piękno!
Więcej przekrojowych zdjęć z warsztatów można znaleźć >>TUTAJ<< czyli w GALERII.
|
| Spotkanie z reportażem regionalnym | ||
W ramach naszego projektu miały miejsce dwa spotkania warsztatowe dotyczące tematyki reportażu. (luty – marzec). Prowadzący, Marcin Korniluk, regionalista i miłośnik Podlasia wyświetlił cztery dokumenty dotyczące naszego regionu. Mieliśmy okazje obejrzeć następujące filmy: 1. „Żertwa” Tamary Sołoniewicz z 1988 2. „Malarz Umarłych” Beaty Hyży – Czołpińskiej z 2008 3. „Przewóz” Ireny i Krzysztofa Kubiak z 1998 4. „Autobus Siemiatycz – Świat” Sławomira Koehlera z 1995 r. Celem naszych spotkań jest bliższe poznanie regionu Podlasia Nadbużańskiego oraz charakterystycznych typów ludzkich zamieszkujących naszą okolicę. Reportaże przez nas obejrzane ukazują często to, co przeminęło, co powoli staje się na naszych oczach archaiczne, czego nie mamy szans współcześnie zaobserwować. Bohaterowie tych dokumentów to mieszkańcy naszej okolicy, ludzie z pasją i marzeniami. Prowadzący warsztaty przybliżył nam również gatunek filmowy jakim jest reportaż. Nakreślił jego cechy charakterystyczne, przybliżył postacie dokumentalistów.
| ||
| Warsztaty garncarskie |
| .. CZYLI Z DROHICZYNA DO CZARNEJ WSI KOŚCIELNEJ.. |
| 26 marca 2010 roku, w ramach projektu „Nie tylko tradycja…”, pojechaliśmy do pracowni garncarza znajdującej się na Szlaku Rękodzieła Ludowego. Wyjazd ten był sfinansowany przez Polsko-Amerykańską Fundację Wolności oraz Polską Fundację Dzieci i Młodzieży w ramach programu „Równać Szanse”. Celem wyjazdu do pracowni Jana Kudrewicza było poznanie przez nas ginącego zawodu jakim jest garncarstwo oraz technik wyrabiania tradycyjnych garnków podlaskich i ceramiki siwej. Pod okiem specjalisty tego fachu, można było nauczyć się trudnej sztuki lepienia garnków i innych naczyń. Mieliśmy okazję samodzielnie stworzyć misę lub dzban na kole garncarskim. Wbrew pozorom nie jest to taka łatwa czynność, przez co nawet najbardziej kanciaste naczynie, ulepione własnymi rękoma daje niewiarygodną satysfakcję. Garncarz oprowadził nas po swojej pracowni omawiając poszczególne etapy powstawania naczyń glinianych.
 
W przeszłości jednym z najbardziej rozpowszechnionych rzemiosł na Podlasiu było garncarstwo. Wynikało to z łatwości pozyskiwania surowca występującego w dużych ilościach na tych terenach. Najczęściej na wiosnę przy dużych roztopach zbierano zwilżoną glinę. Wyroby garncarskie miały szerokie zastosowanie w życiu codziennym każdego gospodarstwa rolnego. Garncarzami byli niejednokrotnie miejscowi rolnicy, którzy w wolnym od prac polowych czasie, zajmowali się wyrobem naczyń. W tradycji rodzinnej umiejętność lepienia garnków przekazywana była z pokolenia na pokolenie, z ojca na syna. Na początku wyrabiano potrzebne w gospodarstwie naczynia lepiąc je z gliny bez użycia koła garncarskiego. Wynalazek techniczny, jakim niewątpliwie było wynalezienie koła garncarskiego, spowodował prawdziwą rewolucję w garncarstwie. Od tego czasu garncarstwo nie było tylko dodatkowym zajęciem niektórych rolników, a zaistniało ono jako oddzielny zawód.
 
Gotowe naczynia niejednokrotnie ozdabiano, choć w naszym regionie gliniane naczynia zdobiono skromnie i z umiarem. W warsztatach produkowano dwojaki i trojaki, czyli naczynia potrzebne do przenoszenia posiłków.
Więcej zdjęć z wyjazdu warsztatowego TUTAJ |
| WARSZTATY ŚPIEWU BIAŁEGO | ||
Biały śpiew jest pierwotną metodą wydobywania potężnego, przeponowego głosu, który drzemie w każdej z nas. Śpiew od wieków był specjalnością kobiet. Był naturalną potrzebą ich ekspresji. Naszym prababkom towarzyszył na każdym kroku, na co dzień, przy pracach domowych, ale także przy wszelkich rytuałach, ceremoniach i świętach. Dzisiaj śpiewamy niechętnie, wstydliwie albo wcale zapominając o wielkiej sile drzemiącej w ludowych pieśniach. Na warsztatach proponujemy tę siłę wspólnie wskrzesić i czerpać z niej energię.
| ||
Aby wydobyć głos przeponowy musimy wprowadzić się w rytuał pewnych ćwiczeń i ruchów, które odpowiednio stymulując ciało i co najważniejsze – przeponę, doprowadzą nas po jakimś czasie do pięknego, mocnego głosu. Odkrycie go w sobie, poznanie jego potęgi, daje niesamowitą radość i wspaniale wpływa na samopoczucie. Jest to forma ekspresji, która może stać się osobistą terapią, uwolnić od stresu, wyzwolić i wprowadzić w dobry nastrój.
| ||
Warsztaty śpiewu białego, to kolejne spotkanie z cyklu „Nie tylko tradycja…” odbywające się w ramach programu Równać Szanse finansowanego przez Polsko – Amerykańską Fundację Wolności oraz Polską Fundację Dzieci i Młodzieży. Warsztaty odbyły się 12-13 lutego w Miejsko –Gminnym Ośrodku Kultury w Drohiczynie. Młodzież biorąca w nich udział okazała się bardzo rozśpiewana, co było zasługą uczestników warsztatów oraz prowadzącej warsztaty – Julity.
| ||
Wyśpiewanie starych, podlaskich, ludowych pieśni podczas naszych warsztatów, poprzedzone było projekcją filmową przedstawiającą kolędowanie oraz pieśni wielkopostne i wielkanocne. Uczestnicy warsztatów stworzyli niepowtarzalny klimat oraz energię…Niektórzy jakby dopiero teraz „zauważyli swój głos” i przyznali, że to były szczególne warsztaty.
| ||
| RÓWNAĆ SZANSE | ||
| ||
| PROJEKT: NIE TYLKO TRADYCJA | ||
Otrzymaliśmy dotację przyznaną ze środków Polsko – Amerykańskiej Fundacji Wolności w ramach programu Równać Szanse – 2009, w wysokości 6 tyś. na realizacje projektu „Nie tylko tradycja…”. Projekt będzie realizowany w terminie od stycznia 2010 do czerwca 2010 roku i skierowany jest do młodzieży gimnazjalnej z gminy Drohiczyn. Celem projektu jest poznanie swojej małej ojczyzny przez pryzmat fotografii, dawnego rzemiosła (garncarstwa), filmu dokumentalnego i śpiewu białego. Młodzież będzie uczestniczyć w warsztatach, również wyjazdowych, prowadzonych przez pasjonatów w poszczególnych dziedzinach. Efektem projektu będzie pogłębienie wiedzy o terenie Podlasia Nadbużańskiego i zaprezentowanie form warsztatowych lokalnemu społeczeństwu.
| ||
| RÓWNAĆ SZANSE | ||
UCZESTNICZYLIŚMY w Programie Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolność "Równać Szanse" Celem głównym projektu było zapoznanie młodzieży uczącej się w gimnazjum z przeszłością historyczną regionu, kulturą, tradycjami w tym kuchnią tradycyjną, poprzez udział w warsztatach, spotkaniach, wyjazdach. Uczestnikami projektu są uczniowie Gminnego Gimnazjum. W ramach projektu przeprowadzono m.in. spotkania z historii i kultury regionu, produktu regionalnego, które poprowadziły osoby znające i zajmujące się historią terenu oraz przez specjalistę z Urzędu Marszałkowskiego. Zorganizowane zostały warsztaty kulinarne dot. sporządzania tradycyjnych potraw, które poprowadzą panie należące kiedyś do koła gospodyń wiejskich,osoby zajmujące się agroturystyką. W kwietniu odbył się wyjazd na imprezę"Stół Darów Ziemi" w Warszawie,która jest doskonałym miejscem do zaprezentowania lokalnych produktów przygotowanych przez młodzież i promocji regionu. Projekt zakończył festyn, na którym uczestnicy zajęć zaprezentowali nabytą wiedzę i umiejętności wśród rówieśników, rodziców, władz lokalnych itp. Młodzież w trakcie projektu opracowała książkę kulinarną z regionalnymi daniami.
| ||
| ZAJĘCIA Z HISTORII REGIONU | ||
| ||
| ||
| ||
| OBRZĘDOWOŚĆ, TRADYCJA | ||
O pięknych zwyczajach i tradycji na terenie nadbużańskiego Podlasia opowiedział młodzieży uczestniczącej w Projekcie Ks.dr Tadeusz Syczewski Rektor WSD w Drohiczynie. Tradycja ludowa tych ziem istnieje w znacznym stopniu dzieki temu, że jej mieszkańcy są mocno przywiązani do tradycji ludowej swoich przodków, podtrzymując przez to bogate i piekne tradycje lokalne. Oto jeden z przykłądów: "Podczas wieczerzy wigilijnej rzucano do pułapu groch na urodzaj. Im więcej ziaren grochu przyczepiło się do sufitu, tym miał być większy urodzaj przyszłego lata", "Jak na św. Szczepana pogoda, to w tym domu będzie panna młoda." O tradycji zwiazanej z kuchnią Tatarów Polskich młodzież dowiedziała się podczas spotkania w Kruszynianach z Dżennetą Bogdanowicz. Pod kierunkiem gospodyni młodzież przygotowała trzy potrawy. Jedną z nich "pierekaczewnik" dodamy do naszej kulinarnej książki.
| ||
| KRUSZYNIANY | ||
| ||
| WARSZTATY KULINARNE | ||
| ||
| Przygotowanie zagubów | ||
| ||
| PAROWCE | ||
| ||
| ZUPA | ||
ZUPA NADBUŻAŃSKA (porcja na 5 litrów) | ||
| ZAGUBY | ||
|
